De eerste blog uit
Banepa, Nepal. Offline geschreven,want nu nog geen internet.
Gisternavond na een reis van20 uur in Kathmandu aangekomen. Ruime vliegtuigen,
zeker vergeleken met de ryanair van de week ervoor! En goede films aanboord,
dan gaat de tijd snel. Ik werd opgehaald door een mr. Ram en nog wat, manager uit het ziekenhuis. Het was drie
kwartier rijden naar het ziekenhuis, hoewel het overdag met file wel eens
langer kan duren. In de kantine mijn
eerste dhalbhaht –tarkahri gegeten,
het staplefood hier: linzen ,rijst en curry.
Ik heb een kamer in building 95, dat is een 4hoog gebouw
naast het ziekenhuis , in 1995 gebouwd, voor de staf. 3hoog een aardige klim,
houdt mijn conditie op peil! De kamer is veel groter dan in Mota, waar ik alles
nu natuurlijk mee vergelijk. Je kunt zelfs wel van een appartementje spreken,
met een slaapkamertje apart, kleiner dan
die van Sandra in Amsterdam! Zeer
goed en lang geslapen vannacht.
Vanmorgen om 7.30 met Ram bij het ontbijt afgesproken, kreeg
van hem een reep milky way voor mijn verjaardag…… een merkwaardige verjaardag
zo hier. Om 8.00 is er stafmeeting, waar de overdracht plaatsvindt. Niet te
vergelijken met AZN. Vannacht vooral
ongevallen binnengekomen. Er is hier rontgen, goed lab en alles veel beter
geoutilleerd dan in Mota, hoewel het inmiddels wel erg oud is.Er is ook geen
chirurg, allen twee keer in de week voor elctieve chirurgie. Emergencies gaan
dus naar Dhulikel, hier vlak bij. Het is in 1960 al gebouwd door de 7de-dags-adventisten,
Amerikaans . De middelen worden minder,
ook op dat front dringt de crisis door! De meeting begon dan ook met een gebed!
Daarna worden de rounds gelopen. Er zijn hier zo’n 1500
bevallingen per jaar, maar nu is het rustig vanwege het groet lichtfeest. Dan
blijven de mensen thuis..? Om 10 urr begint de OPC (poli)en worden in een rap
tempo zwangeren en een enkele gynaecologische patient gezien door twee artsen.
Dr Yamuna zit er als supervisor bij, dat wordt mijn taak. Een arts is al
ervaren de andere begint net. Dan zit er ook nog een assistente, dit alles op 4
vierkante meter. –inclusief de onderzoekstafel. Weinig pathologie gezien meest
gezonde zwangeren. Het lijkt hier allemaal net iets beter dan in Ethiopie.
In de lunchtijd ben ik even met een van de jonge artsen de
stad ingelopen om geld te halen en wat inkopen te doen. Het is een druk en niet
schoon stadje. Wel veel leuke winkeltjes gezien. Mensen erg aardig De groet
NAMASTE komt me al erg makkelijk van de lippen..
Vanuit mijn app. heb ik een prachtig uitzicht over de
rijstvelden, waar nu druk geoogst en gewand wordt. Het zijn heuvels, waarachter
de Himalaya ligt, die heb ik nog niet gezien. Net na de poli een halfuurtje
gewandeld naar een tempeltje dichtbij. Vanavond geeft een van de Amerikaanse
artsen een etentje en hoop ik dit te kunnen versturen. En morgen meteen al
dienst!
