Zaterdag is de vrije dag in Nepal, en voor de 7de dgs/adventisten is dit de zondag, want ze gingen allemaal naar de kerk.NB op het receptenpapier staat- we treat, God heals!!! Ik had glukkig een goed excuus, ik had dienst. En vanmorgen was het ook redelijk druk. Het werk hier is heel anders dan in Ethiopie. Op de verloskamer zitten hele adekwate verloskundigen, die het meeste zelf oplossen. Ik heb wel een sectio moeten doen vanwege een dwarsligging en er was een patiente met hele hoge bloeddrukken waar we mee bezig zijn geweest. Inmiddels gelukkig bevallen. Er zijn hier geen protocollen, wat het aansturen lastig maakt. Als ik iets voorstel zeggen ze: maar dat doen wij altijd anders. Gelukkig weten ze dan ook wel weer wat er moet gebeuren. Zoals Mark van de week al zei, 90% van het werk wordt door de verloskundigen en assistenten gedaan. Wij zijn hier eigenlijk alleen maar omdat de gynaecoloog die hier werkt wat meer vrij wil hebben. Ik heb haar nog niet gezien. Ze komt over twee weken
Nu heb ik dus de komende 2 dagen vrij en twijfel nog of ik iets zal gaan ondernemen, of even nog meer ingewerkt worden. De himalaya heb ik nog niet gezien!
Inmiddels ben ik er ook achter dat ze hier een andere kalender hebben, ze leven nu in 2069!Het is de Hindu kalender, de Bikram Sambat! Er zijn wel365 dagen en 12 maanden in het jaar, maar de maanden hebben 28 of 32 dagen .Het maakt het uitrekenen van de uitgerekende datum soms erg ingewikkeld, dat wordt op de vingers meegeteld.
Verder doe ik heftige pogingen Nepali te leren, wat tot veel vermaak leidt. Een hele lastige taal om goed uit te spreken. Afhankeleijk van de toonhoogtes hebben de woorden een andere betekenis.
Nu ga ik proberen een paar foto's te sturen, het internet is erg langzaam, hopelijk lukt het
Uitzicht vanuit flat op tempel

flat 1995, ik woon rechts boven

Staat in Banepa