Het Delawi feest is achter de rug en mijn hele week dienst ook. Het is redelijk rustig geweest, alleen de laatste twee dagen wat drukker. Vorige week was ik dus alleen, vanwege her grote lichtfeest Delawi. De poli´s waren uitermate rustig, woensdag zelfs maar 2 patienten! Donderdag was een public holiday en vrijdag was het weer drukker.
Ik heb dan ook iedere dag wel een wandelingetje in en om het dorp kunnen maken. Inmiddels een nieuwe telefoongekrgen, de andere was verloren-gejat. Voor 20000 rupee =:ongeveer 20 euro. Of schreef ik dit al? Langzamerhand zag je de versiering in de straten en aan de huizen gereed komen. Het is een waar bloemen en lichtfeest. sAvonds als ik over de vallei uitkijk zie ik ook een zee van lichtjes. We zijn ook met een paar mensen een avond door het dorp gelopen om de verlichte huizen te bekijken. Er wordtook behoorlijk gedronken merkte ik! voor de huizen op de stoep worden Mandala´s getekend, maar heel kneuterig, niet zo mooi als ikze elders gezien heb. Het is een familie feest, wat ik begreep is dat de broers cadeaus voor de zussen kopen en dat de zussen de broers verwennen met lekkere dingen.Waar de mannen en vrouwen gewoonlijk een rood stipje op het voorhoofd hebben is dit nu ook een veelkleurige versiering en zin ze behangen met bloemenslingers.Ook de dieren worden versierd, de straathonden hebetting om en krijgen een extra botje. Ik zag zelfs een versierde koe.
Mark,de amerikaanse gynaecoloog is inmiddels vertrokken. Ik heb besloten toch niet naar zijn appartement te verhuizen, is erg somber en donker. Blijf ik liever hier op de flat driehoog, met een prachtig uitzicht en zonnig. Dr Vidya heb ik inmiddels ontmoet, zij werkt hier al 9 jaar als gynaecoloog.
Gisteren stond ik voor de receptie bij de ingang, waar een klein hoekje WIFI is en werd een overledene weggedragen. Een imponerend gebeuren. Het lichaam werd op een brancard op de rug gedragen, gewikkeld in oranje doeken en versierd met oranje bloemen(de marygolds die hier in overvloed groeien.) Daarachter een lange stoet zwijgende mannen. Het schijnt dat vrouwen nietmee mogen naar de crematie. Dit gebeurt bij een tempel . Ik had graag gevolgd en gefotografeerd, maar dat ging te ver.
Dan hadden we ook nog een kleine aardbeving. Ik zat´savonds op mijn kamer endacht het lijkt wel of er een wasmachine staat te centrufugeren. Er is hier geen hangende lamp, dus ik kon niet checken, maar dacht wel aan een aardbevinkje. Volgende dag door collega´s bevestigd. Ik had alleen totaal niet bedacht naar buiten te gaan, maar het was ook maar heel even.
Straks ga ik naar Kathmandu en reis een paar dagen met Elly en haar man mee, mijn collega die hier komt opereren. Zo kan ik toch nog iets van dit land zien.
Ik´krijg de foto´s niet zo gauw gedownload, die houden jullie nogtegoed
Ik heb dan ook iedere dag wel een wandelingetje in en om het dorp kunnen maken. Inmiddels een nieuwe telefoongekrgen, de andere was verloren-gejat. Voor 20000 rupee =:ongeveer 20 euro. Of schreef ik dit al? Langzamerhand zag je de versiering in de straten en aan de huizen gereed komen. Het is een waar bloemen en lichtfeest. sAvonds als ik over de vallei uitkijk zie ik ook een zee van lichtjes. We zijn ook met een paar mensen een avond door het dorp gelopen om de verlichte huizen te bekijken. Er wordtook behoorlijk gedronken merkte ik! voor de huizen op de stoep worden Mandala´s getekend, maar heel kneuterig, niet zo mooi als ikze elders gezien heb. Het is een familie feest, wat ik begreep is dat de broers cadeaus voor de zussen kopen en dat de zussen de broers verwennen met lekkere dingen.Waar de mannen en vrouwen gewoonlijk een rood stipje op het voorhoofd hebben is dit nu ook een veelkleurige versiering en zin ze behangen met bloemenslingers.Ook de dieren worden versierd, de straathonden hebetting om en krijgen een extra botje. Ik zag zelfs een versierde koe.
Mark,de amerikaanse gynaecoloog is inmiddels vertrokken. Ik heb besloten toch niet naar zijn appartement te verhuizen, is erg somber en donker. Blijf ik liever hier op de flat driehoog, met een prachtig uitzicht en zonnig. Dr Vidya heb ik inmiddels ontmoet, zij werkt hier al 9 jaar als gynaecoloog.
Gisteren stond ik voor de receptie bij de ingang, waar een klein hoekje WIFI is en werd een overledene weggedragen. Een imponerend gebeuren. Het lichaam werd op een brancard op de rug gedragen, gewikkeld in oranje doeken en versierd met oranje bloemen(de marygolds die hier in overvloed groeien.) Daarachter een lange stoet zwijgende mannen. Het schijnt dat vrouwen nietmee mogen naar de crematie. Dit gebeurt bij een tempel . Ik had graag gevolgd en gefotografeerd, maar dat ging te ver.
Dan hadden we ook nog een kleine aardbeving. Ik zat´savonds op mijn kamer endacht het lijkt wel of er een wasmachine staat te centrufugeren. Er is hier geen hangende lamp, dus ik kon niet checken, maar dacht wel aan een aardbevinkje. Volgende dag door collega´s bevestigd. Ik had alleen totaal niet bedacht naar buiten te gaan, maar het was ook maar heel even.
Straks ga ik naar Kathmandu en reis een paar dagen met Elly en haar man mee, mijn collega die hier komt opereren. Zo kan ik toch nog iets van dit land zien.
Ik´krijg de foto´s niet zo gauw gedownload, die houden jullie nogtegoed
Geen opmerkingen:
Een reactie posten