Het is alweer bijna een week verder. Inmiddels heb ik een beetje de routine te pakken, vandaag zondag dus een gewone werkdag. Het is even wennen. Veel vrije tijd gehad. Een dagje naar Kathmandu geweest met de vrouw van een arts, die cadeautjes moest kopen omdat ze met vakantie terug naar USA gaan. Dat was wel aan mij besteed!
 Een prachtige tocht naar de tibetaanse grens gemaakt en met 1 voet in China gestaan, midden op een brug waar een rode streep in het midden is.Bijna gearresteerd Onderweg nog een warmwaterbron bezocht, waarvolop door de lokale bevolking gebaad werd. Men is hier totaal niet preuts! overal zie je vrouwen zich halfnaakt wassen. Vanmiddag zelfs hier op het ziekenhuis terrein zaten 2 vrouwen in monokini elkaars haren te wassen.
 En last but not least gisteren met een groep meisjes en jongens meegeweest die gingen `kerstenen` Mijn vader zou het geweldig gevonden hebben´. Ze gingen naar een leuk dorpje in de buurt, wat ik toch een keer wilde bezoeken. Wat gebeurde was dat ze op een pleintje met zijn allen gingen zingen en bidden en folders uitdelen. Een soort omgekeerde baghwan in utrecht. Heel merkwaardig dat ze zo hier de hindoes proberen over te halen adventist te worden.......Maar ik heb wel mooie foto´s kunnen maken. En dan is het ook nog deze week het Tiwalifeest, als het ware Kerstmis voor de Hindoes. Het stadje is helemaal versierd met lampjes en vlaggetjes. Dat is ook de reden dat ik deze hele week dienst heb, dan kunnen de lokale dames gynaecologen feest vieren( zij zijn geen adventist)
Kortom ik vermaak me prima, maar het is jammer dat het werk op het ziekenhuis weinig uitdaging biedt tot nu toe. Was Ethiopie spannender.
Nog een opvallende gewoonte hier: Er staat altijd een kan water op tafel, waar men gezamenlijk uit drinkt, dat wil zeggen water in de mond giet zonder de kan aan te raken. Ik heb gelukkig altijd mijn fles veilig water bij me.

chinese grens

himalaya

kerstening

tempel dhulikel