Inmiddels alweer een dag terug van de trip Kathmandu-Phokara, en een drukke dienst gedaan. Het Het was heel gezellig met mijn collega Elly en haar man rond te reizen. De eerste twee dagen vooral cultuur, in Kathmandu en Bhaktapur alle tempels en oude complexen bekeken. We hadden een hele leuke vrouwlijke gids, met veel verhalen. Het meest indrukwekkend vond ik de grote Juda Ghat, een crematieplaats aan de Bagmati river, waar vergelijkbaar met de ganges, voortdurend crematies plaatsvinden, met vele rituelen. Dan was er nog de levende godin Kumari, een meisje van ongeveer 10 jaar, door de priesters als zodanig uitgezocht, op 5jarige leeftijd! Ze woont bij een familie in een tempelcomplex, niet haar eigen familie en komt een paar keer per dag te voorschijn achter een raam. Er mogen geen foto´s gemaakt, want levende godin...... Vooral veel nepalezen kwamen haar bekijken. Er is overal prachtig houtsnij werk, tempels uit 14de tot 17de eeuw
Vanuit Baktapurreden we naar Nagarkot, hemelsbreed nietver van Banepa vandaan, 4 uur lopen .
Steile hairpinweg. Daar zagen we sunset en de sunrise over de Himalaya.
Een lange rit naar Pokhara, aan de voet van de Anapurna. Hier begon de trekking van Elly en Jan, ik maakte een dagtocht. Met alsgevolg vreselijke spierpijn van een moeilijke afdaling! Wel erg mooi en ik had weer een leuke vrouwlijke gids. Proberen ze te promoten, zij heeft met 4 nepalese vrouwlijke collegagidsen de Anapurna 2 bekommen!.
Terug naar Kathmandu gevlogen en daar nog Carla Krenning met partner ontmoet. Gezellige avond. Het was een hele andere wereld even, maar ik voel me hier toch meer thuis dan in die toeristische oorden!
En vandaag zowaar druk op de afdeling, zieke patienten. Nu alles weer onder controle.
Vanmorgen is er een Japans team aangekomen, om schizis (gespletenlip) te opereren, 45 man in totaal! waren vanmorgen druk bezig de OK klaar te maken. Maar liefst 3 plastisch chirurgen! geeft wel leven in de brouwerij!
Ik ben een uur bezig geweest met downloaden foto´s . maar het lukt niet. Ik snap het niet, want in het begin lukte het wel. dus weer een blog zonder foto.