Nog maar twee weken, dan moet ik weer van al die leuke en lieve mensen hier afscheid nemen! Vorig jaar wist ik dat ik weer terug zou komen, nu niet meer. Wel misschien volgend jaar in Bahir Dar, waar ook en flink aantal van onze ziekenhuismedewerkers naar toe gaan als ze hier hun tijd gediend hebben. en een paar uur rijden hiervandaan, dus wellicht nog een bezoekje.
Medisch gezien weer een zware week gehad, de eerste maternale sterfte (zwangerschaps vergiftiging) natuurlijk te laat binnen gekomen. niet meer te redden. Daarnaast vele slechte en overleden kinderen en zieke moeders, en frustraties. Voor wie echt medisch geïnteresseerd is: ik houd de Mota werkers op de hoogte met Engelse rondzendbrieven, die medisch uitweiden. Kan opgevraagd worden!
Voor de bloodbank zijn er twee medewerkers naar BahirDar voor een training, ik hoop dat we voor mijn vertrek de nieuwe minibloedbank feestelijk kunnen openen. Van de week ook weer iemand die 1 maand na de bevalling en veel bloedverlies met ernstige bloedarmoede en koorts werd opgenomen. na de curettage een Ht van 15, wat een hb is van ongeveer 3. Anna was bereid te doneren, had dezelfde bloedgroep, maar ze wilde naar huis kon niet wachten. Als we de risici's uitleggen zegt ze ik ga liever thuis dood......
de direkteur(CEO)op zijn kantoor, met die geweldige telefoon die op slot kan!Op het front van de directie is het rustig, want die was een weekje weg
Ondanks alle mooie verhalen zijn er uiteraard ook minder leuke dingen. afgezien van de frustraties op het werk is er de stof en zijn er de vlooien. je raakt aan alles gewend, maar dit....
Na een wandeling door het dorp is alles onder het stof, ook al loop je niet op de grote weg waar alle auto's stof doen opwaaien. Een voortdurend droge keel. Na het wassen van de kleren staat er werkelijk een zandlaag op de bodem van de teil! En het douche water is bruin. Vlooien, mijn Eigen huis is nu vlooien vrij, in het begin veel last gehad. Maar je pikt ze op bij de patiënten, als je bij mensen op de koffie gaat wsch ook op de markt. Ik ben door mijn voorraad azaron, etc. heen, dus hoop niet veel meer gebeten te worden. Dit is iets waar ik niet aan gewend raak. Laatst ook een slang op de kamer van een van de artsen, hij (stadsjongen)was vreselijk bang! de guard heeft de slang doodgeslagen! ongeveer 40 cm, soort onbekend
Geen opmerkingen:
Een reactie posten