Het is weer bar geweest met het internet deze week. Ik had al een offline bericht gemaakt, maar nog niet kunnen versturen, laat staan foto's versturen. Dat houden jullie nog tegoed dus. Nu zit ik met mijn iPad onder de router in de redemptie, met een kacheltje, om jullie te laten weten dat het goed met me gaat. Ik was van plan iets over dit ziekenhuis te vertellen, het typen op iPad is niet optimaal. Kort bericht dus. In principe is het een goed georganiseerd geheel, maar er is toch een gebrek aan van alles. De tijdelijk directeur steunt en kreunt over gebrek aan geld. Ook de 7de daags adventisten, normaal gulle donors, lijken minder geld te geven sinds de crisis. Er werken hier 8 medical officiers, die de ER en de wards bemannen. Ze hebben vrijwel allemaal in China gestudeerd, waar de opleiding goedkoper is, en in het Engels. ze spreken dus redelijk Engels, maar zijn veela moeilijk te verstaan door de uitspraak, en door verlegenheid mompelen ze vaak. Ze kennen de feitjes redelijk, maar logisch nadenken is een probleem. Ze moeten har werken, 56 uur dienst( slapen als het rustig is) gecompenseerd met een halve dag vrij. Ziekte wordt afgetrokken van vakantie dagen, 12 in getal. Ze verdiene zo'n 400 euro per maand. En toch gemotiveerd! Hoewel ze bij mij wel klagen over hun werktijden. Hospital has no money topay more medical officiers. 
Er wordt bijverdiend door het ziekenhuis door allerlei pakkertjes te verkopen, zoals een setje buabykleertjes als ze komen bevallen. Min of meer verplicht( de bevalling is gratis vanwege het safemotherhood motherhood program, )dus kunnen ze dit wel betalen. Het merkwaardige is dat de antenatal care en alle onderzoeken niet onder dit programma vallen. Mager programma dus en geen stimulans voor goed zwangerschapscontroles. Desalniettemin zien we weing grote pathologie hier. 
Een ander pakketje wat ze verkopen is een soort opname pakket, met een handdoekje, een St.ukje zeep en een tandenborstel enzo.
De rest van de staf:een paraguayan anaesthesist , getrouwd meteen Amerikaanse(onderwijzeres ), heeft 9 jaar in Curaçao gewerkt en begon laatst tijdens een sectio Sinterklaas kapoentje te zingen!  
Dan is er een kinderarts (tevens medisch directeur)uit puertorico, getrouwd met een Mexicaanse (onderwijzeres) deze twee stonden van de week elkaar in het Spaans uit te schelden op de OK, de anaesthesist vond dat de kinderarts te laat was gekomen-- viel erg mee! Dan hebben we nog eentonig stel GP artsen, hij Amerikaan, zij canadeese van Koreaanse afkomst. Zij werken vnl op ER en medical ward. Ze werken hier 4 jaar om hun medische studie af te betalen, hebben 2 kleine kindertjes en hun Koreaanse moeder bij zich. Dit is expats, zitten nu op sabbath allemaal in de kerk van 9 tot12.
Dan zijner twee Nepalese orthopeden, 1 gynaecoloog,Een vrouwelijke sonografiste-maakt alleen echo's- en een Nepalese internistMDL arts. 
En ieder ochtend om 8 uur rapport, met intekenlijst! Begint met gebed, uitgesproken door 1van de 2witte dokters-- not me!!- de rest zit zwijgend te wachten.  Na het rapport wordt de ronde op de diverse afdelingen gelopen en dan ontbijt in de kantine. Om 10 uur beginnen de poli's. Tot 13.00 dan weer van 14.00tot16.00 . Geen drukke dagen dus. Inloopspreekuur, je weet nooit hoe druk het wordt
Ik geloof dat ik zo een aardig inkijkje van het ziekenhuis heb gegeven, sommige dingen misschien ook al eerder gemeld.
Geen foto's dus vanaf deze iPad.